Chcę stworzyć arkusz Excela do projektowania stalibunkier. Dodałem wszystkie formuły i działa. Ale zgodnie z wymiarem i kształtem bunkra musimy dodać kilka poziomych usztywnień do korpusu bunkra. Ten proces wymaga iteracji. Jeśli początkowe położenie usztywnień nie jest wystarczająco dobre, należy zmienić położenie wszystkich usztywnień, może nie tylko miejsce, ale liczbę.
Aby dobrać usztywnienia, muszę obliczyć ciśnienie, siły rozciągające i moment na poziomie tych usztywnień. Ten wzór obliczeniowy jest funkcją głębokości „z”, jak poniżej:
f(z)=((γ*Ra)÷μ)*(1-e(-μ*K*z)÷Ra)
Jeśli ustawimy szczyt bunkra z = 0, to tozwiększa się, gdy schodzisz w dół. Potrzebuję f (z), gdzie jest usztywniacz. Jeśli jest 3 usztywnienie, potrzebuję f (z1), f (z2) i f (z3). Jeśli jest 5 usztywnień, potrzebuję f (z1), f (z2), ... f (z5)
Jak to wypełnić f(z) wartości według wzoru z ręcznie podanymi wartościami z.
Odpowiedzi:
0 dla odpowiedzi № 1Jest na to kilka sposobów. Trudno powiedzieć z obrazu.
Najprościej byłoby użyć UDF i zrobić wszystkotwoje iteracje wewnątrz UDF. Jeśli twoja funkcja nie ma pojedynczego wyjścia, ale wiele wyjść, możesz użyć UDF, aby zwrócić tablicę zamiast pojedynczej wartości.
Innym sposobem byłoby ustawienie obliczeń jako pojedynczej kolumny dla każdej iteracji i postęp poprzez stopniowe zwiększanie liczby usztywnień.
Jeśli układanie danych jako kolumny nie jestwykonalne, zawsze możesz użyć odniesień kołowych. Potrzebujesz komórki, w której możesz zresetować wszystkie komórki do wartości domyślnej, jeśli wprowadzono „1”, i stopniowo zwiększać liczbę usztywniaczy.
Wszystkie powyższe wymagają zmianylokalizacja usztywnień jest standardem przy każdej iteracji (albo wcześniej ustalonej stałej lub obliczonej wartości), tak że twoja funkcja może przechodzić przez iterację po iteracji bez wprowadzania danych przez użytkownika.